- merhaba..
- merhaba..
- görüşmeyeli, uzun zaman oldu..
- evet..
- neler yaptın..
- sensizliğe alıştım...
- ciddi misin...
- tıka basa...
- niye ki...
- çünkü sen, beni ve hayatımı evvela sırf kendinle doldurdun, sonra da çekip gittin..
- bilmiyordum..
- hiçbir şey bilmiyorsun sen zaten..
kırgınım bu yüzden sana ben çok...
- neden kırgınsın...
- çünkü sen, bana evvela kaybetmeyi ve mutsuzluğu sevdirdin sonra da gittin, bir başına çok mutlu oldun...
- sıkıldım ama ben hep kaybetmekten ve çok mutsuz olmaktan...sonra baktım, meğer çocuk oyuncağıymış kazanmak ve mutlu olmak...hem benim kazandığım, hayatımın geri kalanını korumak oldu sadece...yine de özür dilerim...
(Arka Kapak)