...

Yaşamlar`ımı başkaları için yazmaya başladım. Ama şimdi Tarihi bir ayna gibi kullanarak ve yaşamımı orada betimlenen erdemlerle uyum içinde biçimlendirmeye ve süslemeye çalışarak, çalışmayı kendim için de sürdürüyorum ve ondan kendim de haz duyuyorum. Çünkü ele aldığım her bir kişiliği deyim yerindeyse konuğum gibi kabul edip karşılarken ve boyunu boşunu dikkatle gözlerken, yaşamından bilinmesi en önemli ve en güzel noktalan seçerken, sonuç neredeyse her gün birlikte yaşamak gibi, her gün birlikte olmak gibi birşey. Oh! Bundan daha büyük bir sevinç duyulabilir mi? Karakterin gelişmesi için bundan daha etkili birşey olabilir mi?