Michel de Montaigne (1533-1592): Kendini tanı ve Ne biliyorum? gibi temel sorularla yola çıkarak bir insanda insanlığın bütün hallerini yoklayan deneme türünün insim babasıdır. 1571´de kitaplarıyla birlikte çiftliğinin kulesine çekilmesiyle başlayan bu yaratıcı süreç, Montaigne´i önce okuduklarıyla ilgili notlar almaya itmiş, aynı notlar zamanla Denemeler´i (1580) oluşturmuş, ve bu kişisel yazılar ilk yayımlanıştan sonra da dallanıp budaklanmayı sürdürmüştür.

Montaigne’nin “Denemeleri” geniş bir öz anlatımdır aslında. Kendi türünde yazılmış eşsiz bir yapıttır. Montaigne zamanın akış çizgisini izlemez, hangi olgunun hangisinden geldiğini söylemez, kendisini zamansız bir çerçeve içinde ortaya sermektedir amacı. Montaigne zoru dener ve bölük pörçük alıntılarla insanın özünü oluşturmaya çalışır, değişmez bir varlık olarak görmez insanı doğadan süregelen değişimi insana yansıtır, çevresinde gelişen olaylar değil kendi benliğidir önemli olan. Montaigne yeni bir yönt

Pilatus´un, çağlar boyunca yankısı çınlayan korkunç sorusu karşısında Montaigne, daha insani, daha din dışı, başka bir anlamda İsa´nın tanrısal yanıtını vermiş oluyor: Gerçek Nedir? Gerçek benim! Yani Montaigne gerçek olarak sahiden tanıyabileceği tek şeyin kendisi olduğuna inanıyor. Onu kendinden söz etmeye götüren de budur; çünkü kendini bilmeyi başka her şeyden önemli buluyor. İnsanların ve her şeyin yüzünden maskeyi atmalı, diyor. Maskeyi atmak için kendini anlatıyor.

Michael de Montaigne (1533-92) denemelerinde, kendi portresini sonsuzluk çerçevesinde kaleme almıştır. Bütünüyle, yeni bir otobiyografi metodu izleyerek, koşullara ve olgulara kendi cevaplarını sunmuş; izlenimlerinde ve fikirlerindeki sürekliliği ortaya çıkarmaya çalışmıştır. Ele aldığı zeki başlıklar altında (yamyamlardan fizyonomiğe kadar) insanoğlunun herşeyden bağımsız olarak incelemiş ve tüm zamanlarda, insanın gerçeğin peşinden koşarak, içinde bulunduğu bitmek bilmeyen arayışları bizlere göstermiştir.

Montaıgne Denemelerinde Kendinden bahseder. Kendisini zamansız bir çerçeve içinde sergilemek; bölük pörçük anlatılardan bir insanın özünü oluşturmak; değişmez olmayan, çevresinde meydana gelen olaylardan çok, benliğine önem veren bir varlıktan bahsetmektir amacı. Dostlarına ve yakınlarına kendisini tanımaları ve hatırlamaları için kendisinin çeşitli konulardaki fikir ve yorumlarını birbirinden ayrı bölümler halinde kaleme almıştır