Beni tanıyorsunuz. Kimi için bir avcı kimi için bir melezdim. Ama şimdi ölülerin denize aktığı, yaşayanların ruhlarının ise hayalet gibi dolandığı o yerdeyim, cehennemdeyim. Doğduğumdan beri öldürmek için eğitildiğim halkın karanlık tahtında oturuyorum şimdi. Uzaklarda eski tozlanmış bir anı kızıl gözlerimde titreşiyor bazen, yakışıklı bir adamın güzel yüzü. Sonra anı bozuluyor ve binbir parçaya ayrılıyor yeniden. O adamın bir adı var diyor zihnim. Ve sen o adama âşıksın. Milyarlarca parıltının gezindi

Yazarın deyimi ile; İnsanlar mutlu olduğumu sanacak kadar tanıyor, mutsuzluğumu görecek kadar değil... Çocukluğunuzu yorganın altında kulaklarınız kapalı bırakmayın. Sakın büyümeyin çünkü küçülemeyeceksiniz! Eğer büyüyorsanız da hayallerinizi küçük görenleri küçültecek kadar büyüyün. Rengârenk umutlar saklayın kırılan saç tellerinizin ardından lâkin onları kırmayın. Öyle bir sevin ki, kalbini kışlıkların arasına kaldıran insanları utandırın. Birini düzeltmek için değil gerekirse beraber bozulmak için sevin.

İsterseniz kütüphanelere kilit vurun ama zihnimin özgürlüğüne vurabileceğiniz ne bir kilit var ne de bir sürgü, ne de kapatabileceğiniz bir kapı. Kendine Ait Bir Oda, Cambridge Üniversitesi'nin 1928 yılında ilk kez kız öğrencilere kapılarını açmasına ilişkin olarak Virginia Woolf'un kolejlerde yaptığı konuşmalardan yola çıkmıştır. Bu klasik eserde Woolf, özgün dilini kullanarak etrafındaki dünyayı derinlemesine inceler. Edebiyat dünyasının özellikle erkekler üzerinde şekillenmesinin sebeplerine değinir. Fem