Otuz sene evvel...
Nasıl , otuz sene mi? Otuz sene ha? İmkanı yok; inanmıyorum; fakat hesaplıyorum, tamam değil, fazla bile çıkıyor.
Bu durum, cepteki parayı harcadıktan sonra duyulan şaşkınlığa benziyor:
Elde, avuçta bir şey kalmamış; oysa hesaba bakınca sahi, diyorsunuz, şuraya bu kadar, buraya şu kadar vermiştim; yanlışlık yok! yanlışlık yok ama, yürekte bir üzüntü, hoşntsuzluk var. İşte, şimdi, aynen o durumdayım, kendimden hiç memnun değilim. Daha akıllıca, hesaplıca sarfedemez miydim? diye dşünüyorum, boşalan cüzdanımı evirip çeviriyorum, süngüsü düşük bir vaziyette hayıflanıyorum...
(Kitabın İçinden)